PES-012015-05-mg

Dlaczego grupom udaje się podejmować działania? Przedstawienie teorii działań zbiorowych Elinor Ostrom
Why do groups manage to take action? Presentation of the theory of collective action of Elinor Ostrom

do pobrania/download PDF

Maciej Grodzicki
Instytut Ekonomii, Finansów i Zarządzania
Uniwersytet Jagielloński
ul. Łojasiewicza, 430-348 Kraków
e-mail: grodzicki.maciej(at)gmail.com

DOI: 10.15678/ES.2015.1.05


SŁOWA KLUCZOWE

działania zbiorowe, kapitał społeczny, teoria racjonalnego wyboru, instytucjonalizm, Elinor Ostrom

KEYWORDS

collective action, social capital, rational choice theory, institutionalism, Elinor Ostrom

STRESZCZENIE

M. Olson w „Logice działania zbiorowego” zauważył, że działania jednostek na rzecz grupy często stoją w konflikcie z ich egoistycznymi interesami. Utrudnia to podejmowanie działań zbiorowych i powoduje, że optymalne z punktu widzenia całej grupy rezultaty niekoniecznie są osiągane. Z tego względu, teoria wyjaśniająca mechanizmy podejmowania działań zbiorowych ma doniosłe znaczenie. Celem niniejszego artykułu jest teoretyczne wyjaśnienie zachodzenia działań zbiorowych na gruncie współczesnego instytucjonalizmu, a przede wszystkim myśli E. Ostrom.

Niniejszy artykuł ma charakter stricte teoretyczny. Objaśniono w nim założenia teorii racjonalnego wyboru I i II generacji i przedstawiono, w jaki sposób przekładają się one na mechanizmy działań zbiorowych. Współczesna teoria działań zbiorowych E. Ostrom rozwija koncepcję działającej jednostki o elementy wyjaśniające interakcje i długookresowe relacje pomiędzy podmiotami – normy, instytucje i kapitał społeczny. Dzięki temu jest w stanie spójnie opisać instytucjonalizację sytuacji działania zbiorowego i może być aplikowana do wyjaśniania różnorodnych problemów społecznych.

ABSTRACT

M. Olson in „The Logic of Collective Action” noted that the actions of individuals in favour of groups often standed in conflict with their selfish interests. It makes it difficult to undertake collective action and means that results optimal from the point of view of the whole group are not necessarily achieved. For this reason, the theory explaining the mechanisms of collective action is of great importance. The purpose of this article is to explain in theoretical terms the conduct of collective action on the basis of contemporary institutional thought, and above all, works of E. Ostrom.

The article is purely theoretical. It explains the assumptions of I and II generation of the rational choice theory and shows how these lead to mechanisms of collective action. The modern theory of collective action of E. Ostrom enhances the concept of an acting individual with the elements explaining the interactions and long-term relationships between actors – norms, institutions and social capital. As a result, it is able to consistently describe the institutionalization of a situation of collective action and can be applied to a variety of social problems.

LITERATURA / REFERENCES

Chmielewski P. (2011). Homo agens. Instytucjonalizm w naukach społecznych, Warszawa: POLTEXT.
Commons J. R. (1931). „Institutional Economics”, American Economic Review, t. 21.
Cook K. S., Hardin R. (2001). „Norms of cooperativeness and networks of trust”, w: M. Hecheter, K-D. Opp (red.), Social Norms. New York: Russell Sage Foundation.
Defourny J., Nyssens M. (2013). „Social innovation, social economy and social enterprise: what can the European debate tell us?”, w: F. Moulaert, D. MacCallum, A. Mehmood (red.), The international handbook on social innovation: collective action, social learning and transdisciplinary research. Cheltenham, Edward Elgar.
Dixit A. (1999). „Mancur Olson – Social Scientist”, The Economic Journal, nr 109.
Dougherty K.L. (2003). „Public goods theory from eighteenth century political philosophy to twentieth century economics”, Public Choice, nr 117.
Gagacki J. (2013). „Kapitał społeczny i kultura zaufania”, Ekonomia społeczna, nr 1(6).
Hall P., Taylor R. (1996). „Political Science and the Three New Institutionalisms”, Political Studies, t. 44.
Hardin G. (1968). „The Tragedy of the Commons”, Science, nr 162.
Hardin R. (1971). „Collective action as an agreeable n-prisoners’ dilemma”, Behavioral Science, nr 16(5).
Hardin, R. (1982). Collective Action. Baltimore: The Johns Hopkins University Press.
Hausner J. (2007). „Ekonomia społeczna jako sektor gospodarki”, Ekonomia Społeczna, nr 1.
Hodgson G. M. (1998). „The Approach of Institutional Economics”, Journal of Economic Literature, nr 36(1).
Kahan D. M. (2002). „The Logic of Reciprocity: Trust, Collective Action, and Law”, John M. Olin Center for Studies in Law, Economics, and Public Policy Working Papers, nr 281.
Nannestad P., Svendsen G. T. (2005). Institutions, culture, and trust, referat wygłoszony na konferencji “Quality of Government: What it is, How to get it, Why it matters”, Gothenburg, Szwecja, 17–19.11.2005.
North D. C. (1990). Institutions, Institutional Change and Economic Performance. New York: Cambridge University Press.
Nyssens M., Defourny J. (2014). „The Breakthrough of Social Enterprise: Conceptual Clarifications”, L’Option de Confrontations Europe, 01.
Nyssens M., Petrella F. (2015). „The Social and Solidarity Economy and Ostrom’s approach to common pool resources: Towards a better understanding of institutional diversity?”, w: J.-L. Laville, D. Young, P. Eynaud (red.), Civil Society, the Third Sector and Social Enterprise: Governance and Democracy. Routledge: Oxford.
Olson M. (2012/1971). Logika działania zbiorowego. Dobra publiczne i teoria grup. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Ostrom E. (1986). "An Agenda for the Study of Institutions", Public Choice, nr 48(1).
Ostrom E. (1987). „The Implications of the Logic of Collective Inaction for Administrative Theory”, Workshop in Political Theory and Policy Analysis Working Paper, W87-3.
Ostrom E. (1998). „A Behavioral Approach to the Rational Choice Theory of Collective Action: Presidential Address, American Political Science Association”, The American Political Science Review, nr 92(1).
Ostrom E. (2000). „Collective Action and the Evolution of Social Norms”, The Journal of Economic Perspectives, nr 14(3).
Ostrom E. (2003). „How Types of Goods and Property Rights Jointly Affect Collective Action”, Journal of Theoretical Politics, nr 15(3).
Ostrom E. (2010). „Analyzing Collective Action”, Agricultural Economics, t. 41, Issue Supplement S1.
Ostrom E., Ahn T. K. (2007). „The meaning of social capital and its link to collective action”, Workshop in Political Theory and Policy Analysis Working Paper, nr W07-19.
Ostrom E., Basurto X. (2009). „The Evolution of Institutions: Towards a New Methodology”, Workshop in Political Theory and Policy Analysis Research Paper, nr 2009-07-01.
Pieliński B. (2014). „From polycentricity analysis to poverty analysis. Using IAD in social policy”, Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje, nr 25(2).
Putnam R. (2000). Bowling alone: the collapse and revival of American community. Nowy Jork: Simon and Schuster.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Grodzicki M. (2015). „Dlaczego grupom udaje się podejmować działania? Przedstawienie teorii działań zbiorowych Elinor Ostrom”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 66-78.

 

 

PES-012015-06-ds

Koprodukcja a ekonomia społeczna. Alternatywa rozłączna czy komplementarność?
Co-production vs. social economy. Exclusive disjunction or complementarity?

do pobrania/download PDF

Dawid Sześciło
Zakład Nauki Administracji, Wydział Prawa i Administracji
Uniwersytet Warszawski
ul. Oboźna 6/8, 00-332 Warszawa
e-mail: dawid.szescilo(at)uw.edu.pl

DOI: 10.15678/ES.2015.1.06

SŁOWA KLUCZOWE

usługi publiczne, koprodukcja, ekonomia społeczna

KEYWORDS

social economy, co-production, public services

STRESZCZENIE

W reakcji na krytykę dominującego w ostatnich dziesięcioleciach rynkowego paradygmatu usług publicznych, rozwijają się koncepcje proponujące korektę modelu rynkowego lub odejście od niego na rzecz całkowicie nowych wzorców funkcjonowania administracji usługowej. Do pierwszej kategorii można zaliczyć promowanie udziału podmiotów ekonomii społecznej w zapewnieniu usług publicznych, podczas gdy drugi kierunek reprezentuje zwłaszcza koncepcja obywatelskiej koprodukcji usług publicznych. W artykule przedstawiono porównanie teoretycznych założeń obu wizji. Prowadzi ono do wniosku, że koprodukcja i udział przedsiębiorców społecznych w zapewnieniu usług publicznych to koncepcje nie tylko w wielu punktach zbieżne, ale też komplementarne.

ABSTRACT

The end of hegemony of market-based paradigm of public services enhanced theoretical debate on alternative models for public service delivery. One approach includes fostering participation of social economy actors in providing public services, while others are more focused on promoting the concept of citizens’ co-production in planning, financing and delivering public services. The article provides theoretical considerations on the relations between both concepts. Author concludes that, despite different assumptions and origin, both concepts offer complementary and consistent vision of more participatory and less profitoriented public service delivery.

LITERATURA / REFERENCES

Alford J. (2009). Engaging Public Sector Clients: From Service-Delivery to Co-production. Palgrave Macmillan.
Amin A., Cameron A., Hudson R. (2003). Placing the social economy. Routledge.
Brock K.L. (2010). „Capturing Complexity: The Ontario Government Relationship with the Social Economy Sector”, w: J. Quarter, L. Mook, S. Ryan (red.), Businesses with a Difference: Balancing the Social and the Economic. Toronto: University of Toronto Press.
Clark B.Y., Brudney J.L., Jang S.G. (2013). „Coproduction of government services and the new information technology: investigating the distributional biases”, Public Administration Review, 73(5).
Główny Urząd Statystyczny (2014). Centra integracji społecznej, zakłady aktywności zawodowej i warsztaty terapii zajęciowej w 2013 r. Warszawa.
Graefe P. (2007). „Social Economy Policies as Flanking Mechanisms for Neo-liberalism”, w: S. Lee i S. McBride (red.), Neo-Liberalism, State Power and Global Governance. Dordrecht: Springer.
Hausner J., Laurisz N., Mazur S. (2006), Przedsiębiorstwo społeczne – konceptualizacja, http://www.ekonomiaspoleczna.pl/files/ekonomiaspoleczna.pl/public/Biblioteka/2006.17.pdf.
Jakobsen M. (2012), „Can government initiatives increase citizen coproduction? Results of a randomized field experiment”, Journal of Public Administration Research and Theory, 23(1).
Montagut T. (2009). „The third sector and the policy process in Spain: the emergence of a new policy player”, w: J. Kendall (red.), Handbook on Third Sector Policy in Europe: Multi-level Processes and Organized Civil Society. Cheltenham.
Moulaert F., Ailenei O. (2005). „Social economy, third sector and solidarity relations: a conceptual synthesis from history to present”, Urban studies, 42(11).
Needham C. (2008). „Realising the Potential of Co-production: Negotiating Improvements in Public Services”, Journal of Social Policy and Society, 7(2).
Osborne S.P., Strokosch K. (2013). „It takes two to tango? understanding the Co-production of public services by integrating the services management and public administration perspectives:”, British Journal of Management, 24(S1).
Parks R.B., Baker P.C., Kiser L., Oakerson R., Ostrom E., Ostrom V. Wilson R. (1981). „Consumers as coproducers of public services: Some economic and institutional considerations”, Policy Studies Journal, 9(7).
Pestoff V., Osborne S.P., Brandsen T. (2006). „Patterns of co-production in public services: Some concluding thoughts”, Public Management Review, 8(4).
Rosenbloom D.H., Gong T. (2013). „Coproducing „Clean” Collaborative Governance: Examples from the United States and China”, Public Performance & Management Review, 36(4).
Quarter J., Mook L., Ryan S. (2012). Businesses with a Difference: Balancing the Social and the Economic. Toronto: University of Toronto Press.
Schimanek T., Kunysz-Syrytczyk B. (2014), Podręcznik stosowania klauzul społecznych w zamówieniach publicznych. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Smith G. (2005). „Green citizenship and the social economy”, Environmental Politics, 14(2).
Sześciło D. (2015). Samoobsługowe państwo dobrobytu. Czy obywatelska koprodukcja uratuje usługi publiczne? Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Watson V. (2014). „Co-production and collaboration in planning – The difference”, Planning Theory & Practice, 15(1).
Whitaker G.P. (1980). „Coproduction: Citizen participation in service delivery”, Public Administration Review, 40(3).

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Sześciło D. (2015). „Koprodukcja a ekonomia społeczna. Alternatywa rozłączna czy komplementarność?”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 79-87.

 

 

PES-022015-01-TS

Finansowanie przedsiębiorstw społecznych w Polsce
Financing of social enterprises in Poland

do pobrania/download PDF

Tomasz Schimanek
Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce
ul. Marszałkowska 6/6, 00-590 Warszawa
e-mail: tomeks(at)filantropia.org.pl

DOI: 10.15678/ES.2015.2.01

SŁOWA KLUCZOWE

przedsiębiorczość społeczna, przedsiębiorstwo społeczne, finansowanie, Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej

KEYWORDS

social enterprise, financing, The National Programme for the Development of Social Economy

STRESZCZENIE

W artykule pokazano, w jaki sposób definiowane jest przedsiębiorstwo społeczne w Polsce i jakie podmioty mogą spełniać tę definicję. Wskazano, jakie są główne źródła finansowania przedsiębiorstw społecznych, a na podstawie dostępnych, fragmentarycznych badań omówiono praktyczne ich wykorzystanie i kondycję finansową przedsiębiorstw społecznych. Kondycja ta nie jest najlepsza, a dominującym źródłem finansowania większości przedsiębiorstw społecznych są środki publiczne. Na tej podstawie sformułowano ogólne konkluzje i wyzwania dotyczące finansowania przedsiębiorstw społecznych w Polsce. Najważniejszą jest skuteczne wykorzystanie Krajowego Programu Rozwoju Ekonomii Społecznej do wzmocnienia kondycji finansowej przedsiębiorstw społecznych i budowania ich niezależności od środków publicznych.

ABSTRACT

The article discusses various approaches to defining social enterprise in Poland. The potential sources of funding of social enterprises are indicated and their use in practice is described. An analysis of available data shows that most social enterprises have very low incomes that are sufficient only to finance current activity. A few social enterprises are financed out of business, most of them use public funds, and they do not have the possibility of financing development, especially investments. The situation may be improved through consistent implementation of activities planned in the National Programme for the Development of Social Economy, but public funds must be used in such way as to strengthen the independence and financial sustainability of social enterprises.

LITERATURA / REFERENCES

Badanie kondycji podmiotów ekonomii społecznej: spółdzielni socjalnych, spółek non-profit, centrów integracji społecznej, klubów integracji społecznej funkcjonujących na terenie województwa lubelskiego. Raport końcowy (2013). Lublin: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Lublinie.
Badanie podmiotów ekonomii społecznej w subregionie południowym województwa śląskiego (2015). Bielsko-Biała: Stowarzyszenie Bielskie Centrum Przedsiębiorczości.
Defourny J., Nyssens M. (2012). The EMES approach of social enterprise in a comparative perspective, WP no. 12/03, EMES European Research Network.
Diagnoza stanu i potrzeb spółdzielni socjalnych z terenu województwa podlaskiego (2013). Białystok: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Białymstoku, Obserwatorium Integracji Społecznej.
ES Fundusz – strona internetowa ES Funduszu: http://esfundusz.pl.
Frączek M., Hausner J., Mazur S. (red.) (2012). Wokół ekonomii społecznej. Kraków: Małopolska Szkoła Administracji Publicznej UEK.
Grewiński M. (2012). „Gospodarka społeczna w UE i w Polsce – między przedsiębiorczością społeczną i CSR”, w: Przedsiębiorczość – stan i perspektywy. Warszawa: WSP TWP.
GUS-BDL (2014). Bank Danych Lokalnych GUS za 2014 rok.
Hausner J. (2008). Przedsiębiorstwa społeczne w Polsce. Teoria i praktyka. Kraków: Małopolska Szkoła Administracji Publicznej UEK.
Herbst K. (2013). „Perspektywy ekonomii społecznej”, Ekonomia Społeczna, nr 1(6).
Ignaszczak S. (2012). „Aspekty prawne działalności gospodarczej organizacji pozarządowych”, LOS. Pismo Samopomocy Społecznej, nr 95.
Informacja o funkcjonowaniu spółdzielni socjalnych działających na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych za okres 2012-2013 (2015). Warszawa: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.
Kaźmierczak T. (2007). „Zrozumieć ekonomię społeczną”, w: T. Kaźmierczak, M. Rymsza (red), Kapitał społeczny. Ekonomia Społeczna. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Kozioł K. (2016), Spółka kapitałowa może działać non-profit, www.cxo.pl. (dostęp: 18.01.2016).
Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej (2014). Warszawa: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.
Lech K. (2012). „Przedsiębiorczość społeczna. Prolegomena: termin i definicje zjawiska”, Zarządzanie zmianami. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania/Polish Open University, nr 3-4 (57).
Lis M., Wojtkowiak M. (2013). Ocena wpływu interwencji Europejskiego Funduszu Społecznego podejmowanych w ramach Priorytetu VII PO KL na problem wykluczenia społecznego w województwie łódzkim. Doradztwo Społeczne i Gospodarcze.
Lista beneficjentów Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, KSI SIMIK 07-13 – stan na 1 czerwca 2015 r.
Lombardzkie mechanizmy finansowe wspierające ekonomię społeczną. Rekomendacje dla Małopolski (2012), Kraków: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Krakowie.
Monitoring sektora ekonomii społecznej – Raport (2013). Poznań: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Poznaniu.
PAFPIO, strona internetowa http://pafpio.pl.
Potencjał wykorzystania instrumentów inżynierii finansowej przez podmioty ekonomii społecznej w województwie opolskim (2014). Opole: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Opolu, Obserwatorium Integracji Społecznej.
Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council on European Social Entrepreneurship Funds (2011). Brussels, COD 2011/0418.
Raport z kompleksowego badania sektora ekonomii społecznej w regionie kujawsko-pomorskim w ramach projektu systemowego ROPS w Toruniu pn.”Akademia Pomocy i Integracji Społecznej – Wsparcie kadr” (2011). Toruń: PBS.
Schimanek T. (2011). Uzasadnienie do projektu ustawy o przedsiębiorczości społecznej i przedsiębiorstwie społecznym, opracowanie niepublikowane, dostępne na portalu: www.ekonomiaspoleczna.pl.
Schimanek T. (2013). „Bilans czterech lat kształtowania prawa ekonomii społecznej w Polsce”, w: T. Schimanek, M. Gałązka, F. Pazderski, D. Potkańska, I. Przybysz, Podsumowanie monitoringu prawa przedsiębiorczości społecznej, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Schimanek T., Wolińska M. (2011). Raport podsumowujący badanie możliwości stworzenia Instrumentu Finansowego dla organizacji pozarządowych i instytucji ekonomii społecznej, Warszawa: WYG International.
Sienicka A. (2009). „Geneza oraz krajowy i zagraniczny kontekst przedsiębiorczości społecznej”, w: T. Schimanek (red.), Przedsiębiorstwo społeczne w działaniu. Warszawa: WYG International.
Spółdzielczość socjalna w Polsce (2011). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
Sprawozdanie Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych o funkcjonowaniu systemu zamówień publicznych w 2014 r. (2015). Warszawa: Urząd Zamówień Publicznych.
Turek K., Sobczyk-Turek A. (2013). Bariery w prowadzeniu działalności ekonomicznej przez podmioty ekonomii społecznej. Fundacja Biuro Inicjatyw Społecznych.
Wstępne wyniki badania społecznej i ekonomicznej kondycji organizacji trzeciego sektora w 2012 r. (2014). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Schimanek T. (2015). „Finansowanie przedsiębiorstw społecznych w Polsce”, Ekonomia Społeczna, nr 2, S. 7-20.

 

 

PES-022015-02-AK-AGN

Innowacyjność w podmiotach ekonomii społecznej w Polsce. Studium jakościowe
Innovativeness in social economy entities in Poland: Qualitative study

do pobrania/download PDF

Arkadiusz Karwacki, Aldona Glińska-Neweś
Wydział Humanistyczny
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
ul. Fosa Staromiejska 1a, Toruń
e-mail: arekarwa(at)umk.pl

Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
ul. Gagarina 13a, 87-100 Toruń
e-mail: ajka(at)econ.umk.pl

DOI: 10.15678/ES.2015.2.02

SŁOWA KLUCZOWE

aktywna polityka społeczna, ekonomia społeczna, innowacje, pozytywne zachowania organizacyjne

KEYWORDS

active social policy, social economy, innovation, positive organizational behaviour

STRESZCZENIE

Polski system walki z wykluczeniem społecznym jest oparty na podmiotach ekonomii społecznej. Są to w większości podmioty prowadzone przez organizacje pozarządowe i inicjatywy spółdzielcze, które realizują działania rynkowe nie nastawione na zysk, ale na realizację celów takich jak reintegracja ich podopiecznych lub pracowników. Tym samym organizacje te są z założenia inkubatorami innowacji w walce z problemem wykluczenia społecznego. Celem artykułu jest określenie istoty i uwarunkowań innowacyjności podmiotów ekonomii społecznej takich jak centra integracji społecznej i spółdzielnie socjalne. Autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu organizacje te mogą wykorzystać w stymulowaniu swojej innowacyjności teorie zarządzania stworzone dla organizacji biznesowych. W szczególności chodzi tu o koncepcję pozytywnego zarządzania, inspirowaną nurtem Positive Organizational Scholarship, w tym przede wszystkim budowanie pozytywnych relacji w pracy. Podstawą empiryczną artykułu jest badanie etnograficzne przeprowadzone w trzech podmiotach oraz badanie focus group interview przeprowadzone w trzech grupach przedstawicieli podmiotów ekonomii społecznej. Analiza pozyskanego materiału wskazuje, że niska innowacyjność badanych podmiotów i fakt, że innowacyjność to często pojęcie nieobecne w codzienności instytucji (poza koniecznością wpisania jej we wniosku w staraniach o dotacje grantowe) jest m.in. efektem błędów w zarządzaniu, obejmujących utrzymywanie dużego dystansu władzy i braku dbałości o pozytywne relacje pracowników. Paradoksalnie, zarządzający i pracownicy badanych podmiotów uznają jednocześnie związek pozytywnych relacji w pracy z innowacyjnością za oczywisty. Nie przekłada się to jednak na skuteczne wywoływanie tego sprzężenia. W poszukiwaniu remedium, niezbędne jest zatem większe otwarcie kadr zarządczych tych podmiotów na inspiracje płynące z ugruntowanych praktyk biznesowych.

ABSTRACT

The Polish system of tackling social exclusion is based on entities of social economy. They are non-government organizations, which are involved in non-profit market activities, instead aiming at such goals as reintegration of their clients or employees. Thus, the organizations are by definition incubators of innovativeness in tackling the problem of social exclusion. The aim of the article is defining the essence and conditions of social economy entities’ innovativeness, such as social integration centers and social cooperatives. The Authors attempt to answer the question to what extent the organizations can make use of management theories created for business entities in order to stimulate their innovativeness. In particular, the positive management theory inspired by Positive Organizational Scholarship concept is of special interest here, including primarily building up positive relationships at work. The empirical basis for the article is an ethnographic study conducted on three entities as well as a focus group interview study carried out in three groups consisting of the representatives from social economy entities. The analysis of the obtained material indicates that low innovativeness of the entities studied is, among other reasons, the effect of faulty management, involving the authorities keeping a large distance, and lack of care about positive relationships among employees. Paradoxically, the managers and employees of the studied entities at the same time consider the link between positive relationships at work and innovativeness as obvious. It is necessary therefore to encourage greater opening of the personnel management of these entities on the inspiration coming from established business practices.

LITERATURA / REFERENCES

Agrell A., Gustafson R. (1996). „Innovation and creativity in work groups”, w: M.A. West (red.), Handbook of work group psychology. London: Wiley.
Amabile T.M. (1993). „Motivational Synergy: Toward New Conceptualizations of Intrinsic and Extrinsic Motivation in the Workplace”, Human Resource Management Review, 3.
Bolino M.C. (1999). „Citizenship and Impression Management: Good Soldiers or Good Actors?”, Academy of Management Review, 24.
Bonoli G. (2010). „The political economy of active labour market policy”, Politics&Society, 38 (4).
Burke W.W., Litwin G.H. (1992). „A casual model of organizational performance and change”, Journal of Management, 18.
Cameron K.S., Spreitzer G.M. (red.) (2012). The Oxford Handbook of Positive Organizational Scholarship. New York: Oxford University Press.
Cameron K.S., Dutton J.E., Quinn R.E. (red.) (2003). Positive Organizational Scholarship. Foundation of a New Discipline. San Francisco: Berrett-Koehler Publishers, Inc.
Carmeli A., Brueller D., Dutton J.E. (2009). „Psychological Conditions of Personal Engagement and Disengagement at Work”, Academy of Management Journal, Vol. 33. No. 4.
Caza B.B., Caza A. (2008). „Positive Organizational Scholarship”, Journal of Management Inquiry, 17 (1).
Chiaburu D.S., Harrison D. A. (2008). „Do Peers Make the Place? Conceptual Synthesis and Meta-Analysis of Co-Worker Effects on Perceptions, Attitudes, OCBs, and Performance”, Journal of Applied Psychology, 93.
Considine M., O’Sullivan S. (2014). „Introduction: Markets and the New Welfare: Buying and Selling the Poor”, Social Policy & Administration, 48.
Davidson M.N., James E.H. (2007). „The Engines of Positive Relationships Across Differece: Conflict and Learning”, w: J.E. Dutton, B.R. Ragins (red.), Exploring Positive Relationships at Work: Building a Theoretical and Research Foundation. New York: Lawrence Erlbaum.
Davies S. (2008). „Contracting out Employment Services to the Third and Private Sectors: a Critique”, Critical Social Policy, 28 (2).
De Dreu K.W. (2006). „When Too Little or Too Much Hurts: Evidence for a Curvilinear Relationship Between Task Conflict and Innovation in Teams”, Journal of Management, 32 (1).
De Graaf W., Sirovatka T. (2010). „Governance reforms and their impacts on the effects of activation policies”, International Journal of Sociology and Social Policy, 30 (5/6).
Dess G.G., Lumpkin G.T. (2005). „The Role of Entrepreneurial Orientation in Stimulating Effective Corporate Entrepreneurship”, Academy of Management Executive, 19 (1).
Drah-Zahavy A., Somech A. (2013). „Translating Team Creativity to Innovation Implementation: The Role of Team Composition and Climate for Innovation”, Journal of Management, 39 (3).
Drucker P.F. (1985). Innovation and Entrperneurship. New York: Pan Books.
Drucker P.F. (2005). „Managing Yourself”, Harvard Business Review, January.
Ehler F. (2010). „New Public governance and activation”, International Journal of Sociology and Social Policy, 30 (5/6).
Ekvall G. (1996). „Organizational climate for creativity and innovation”, European Journal of Work and Organizational Psychology, 5.
Foss N., Minbaeva D., Pedersen T., Reinhold M. (2009). „Encouraging Knowledge Sharing among Employees: How Job Design Matters”, Human Resource Management, 48.
Fredrickson B.L. (2009). Positivity. New York: Crown Publishers.
Freeman Ch. (1982). The economics of industrial innovation. London: Pinter.
Fryer B. (2004). „Accentuate the positive”, Harvard Business Review: Breakthrough Ideas for 2004, February.
Fukuyama F. (1995). Trust: the social virtues and the creation of prosperity. New York: Free Press.
Gagne M. (2003). „The Role of Autonomy Support and Autonomy Orientation in Prosocial Behavior Engagement”, Motivation and Emotion, 27.
Gagne M. (2009). „A Model of Knowledge-sharing Motivation”, Human Resource Management, 48.
Gagne M., Deci E.L. (2005). „Self-determination Theory and Work Motivation”, Journal of Organizational Behavior, 26.
Graziano P.R. (2010). „Converging worlds of activation? Activation policies and governance in Europe and the role of the UE”, International Journal of Sociology and Social Policy, 30 (5/6).
Ibarra H. (1993). „Personal Networks of Women and Minorities in Management: A Conceptual Framework”, Academy of Management Review, 18.
Ibarra H. (1997). „Paving an Alternative Route: Gender Differences in Managerial Networks”, Social Psychology Quarterly, 97.
Kahn W.A. (1990). „Psychological Conditions of Personal Engagement and Disengagement at Work”, Academy of Management Journal, 33.
Karwacki A., Rymsza M. (2011). „Meandry upowszechniania koncepcji aktywnej polityki społecznej w Polsce”, w: M. Grewiński, M. Rymsza (red.). Polityka aktywizacji w Polsce. Usługi reintegracji w sektorze gospodarki społecznej. Warszawa: WSP TWP.
Karwacki A., Rymsza M. (2016). Między empowerment a zarządzaniem underclass. Problemy i wyzwania wdrażania podejścia aktywizacyjnego w polityce społecznej w świetle badań nad reintegracją prowadzoną w podmiotach ekonomii społecznej w Polsce (maszynopis nieopublikowany).
Katz D. (1964). „The Motivational Basis of Organizational Behavior”, Behavioral Science, 9.
Kotlarska-Michalska A. (2012). „Blaski i cienie programów reintegracji społecznej i zawodowej”, w: K. Wódz, K. Faliszek, A. Karwacki, M. Rymsza (red.), Nowe priorytety i tendencje w polityce społecznej – wokół integracji i aktywizacji zawodowej. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
Kram K.E., Isabella L.A. (1985). „Mentoring Alternatives: The Role of Peer Relationships in Career Development”, Academy of Management Journal, 28.
Künzel S. (2012). „The local dimension of active inclusion policy”, Journal of European Social Policy, 22 (1).
Le Grand J. (1991). „Quasi-markets and social policy”, The Economic Journal, 101 (408).
Lin H. (2007). „Effects of Extrinsic and Intrinsic Motivation on Employee Knowledge Sharing Intensions”, Journal of Information Science, 33.
Mansfield E. (1968). Industrial research and technological innovation. New York: Norton.
Meyer J.P., Allen N.J. (1997). Commitment in the Workplace – Theory, Research and Application. Sage Publications.
Miles M.B., Huberman A.M. (2000). Analiza danych jakościowych. Białystok: TransHumana.
Minas R., Wright S., van Berkel R. (2012). „Decentralization and centralization. Governing the activation of social assistance recipients in Europe”, International Journal of Sociology and Social Policy, 32 (5/6).
Moreira A. (2008). The Activation Dilemma. Reconciling the fairness and effectiveness of minimum income schemes in Europe. Bristol: The Policy Press.
Moss Kanter R. (1993). The Change Masters. New York: Simon and Schuster.
Naranjo-Valencia J. C., Jimenez-Jimenez D., Sanz-Valle R. (2011). „Innovation or imitation? The role of organizational culture”, Management Decision, 49 (1).
Newman J. (2007). „The “double dynamics” of activation. Institutions, citizens and the remaking of welfare governance”, International Journal of Sociology and Social Policy, 27 (9/10).
Nicaise I. (2002). The active welfare state: a response to social exclusion? Bruges: Vives Lecture.
Organ D.W. (1988). Organizational Citizenship Behavior: The good soldier syndrome. Lexington, MA: Lexington.
Organ D.W. (1997). „Organizational Citizenship Behavior: It's construct clean-up time”, Human Performance, 10 (2).
Ragins B.R., Dutton J.E. (2007). „Positive Relationships at Work: An Introduction and Invitation”, w: J E. Dutton, B.R. Ragins (red.), Exploring Positive Relationships at Work: Building a Theoretical and Research Foundation. Mahwah, NJ: Laurence Erlbaum Associates.
Rawlins W.K. (1992). Friendship Matters: Communication, Dialectics, and the Life Course. Hawthorne, NY: Aldine de Gruyter.
Roberts L.M. (2007). „From Proving to Becoming: How Positive Relationships Create a Context for Self-discovery and Self-actualization”, w: J.E. Dutton, B.R. Ragins (red.), Exploring Positive Relationships at Work: Building a Theoretical and Research Foundation. New York: Lawrence Erlbaum.
Rogers E.M. (2003). Diffusion of innovation. New York: Free Press.
Salamon L.M. (1997). „Of Market Failure, Voluntary Failure and Third-Party Government”, Journal of Voluntary Action Research, 16 (1).
Seligman M., Csikszentmihalyi M. (2000). „Positive Psychology. An Introduction”, American Psychologist, January.
Stephens J.P., Heaphy E., Dutton J.E. (2012). „High-quality connections”, w: K.S. Cameron, G.M. Spreitzer (red.), The Oxford Handbook of Positive Organizational Scholarship. New York: Oxford University Press.
Sundbo J. (1998). The Organization of Innovation in Services. Roskilde: Roskilde University Press.
Szarfenberg R. (2013). Słabości trzeciego sektora i partnerstwa publiczno-prywatnego, http:// rszarf.ips.uw.edu.pl/pdf/tzts.pdf.
Timberlake S. (2005). „Social Capital and Gender in the Workplace”, Journal of Management Development, 24.
Übius U., Alas R., Elenurm T. (2013). „Impact of Innovation Climate on Individual and Organisational Level Factors in Asia and Europe”, Journal of Business Economics and Management, 14 (1).
Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym, Dz.U. z 2003 r., nr 122, poz. 1143 z późn. zm.
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Dz.U. z 2004 r., nr 99, poz. 1001 z późn. zm.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych, Dz.U. z 2006 r., nr 94, poz. 651 z późn. zm.
Vallerand R.J., Bissonnette R. (1992). „Intrinsic, Extrinsic, and Amotivational Styles as Predictors of Behavior: A Perspective Study”, Journal of Personality, 60.
Van Berkel R., Borghi V. (2008). „Introduction: The Governance of Activation”, Social Policy&Society, 7.   
Van Berkel R., Møller I.H. (red.) (2002). Active Social Policies in the EU: Inclusion through Participation? Bristol: Policy Press.
Van Berkel R., de Graaf W., Sirovatka T. (2012). „Governance of the activation in Europe. Introduction”, International Journal of Sociology and Social Policy, 30 (5/6).  
Van Offenbeek M., Koopman P. (1996). „Interaction and decision making in project teams”, w: M.A. West (red.), Handbook of work group psychology. London: Wiley.
Vansteenkiste M., Simons J., Lens W., Sheldon K.M., Deci E.L. (2004). „Motivating Learning, Performance, and Persistence: The Synergistic Effects of Intrinsic Goal Contents and Autonomy-supportive Context”, Journal of Personality and Social Psychology, 87.
Visser W. (2011). The Age of Responsibility: CSR 2.0 and the New DNA of Business. John Wiley & Sons.
Waugh C.E., Fredrickson B.L. (2006). „Nice to Know you: Positive Emotions, Self-other Overlap, and Complex Understanding in the Formation of a New Relationship”, The Journal of Positive Psychology, 1 (2).
Weisten N., Ryan R.M. (2010). „When Helping Helps: Autonomous Motivation for Prosocial Behavior and its Influence on Well-being for the Helper and Recipient”, Journal of Personality and Social Psychology, 98.
Werther W.B., Chandler D.B. (2011). Strategic Corporate Social Responsibility: Stakeholders in a Global Environment. Sage Publications.
West M.A., Farr J.L. (1990). „Innovation at work”, w: M.A. West, J.L. Farr (red.), Innovation and creativity at work. Chichester: Wiley.
Wiśniewski Z., Maksym M. (2008). „Polityka rynku pracy w kontekście integracji z Unią Europejską. Bilans i nowe wyzwania”, w: Z. Wiśniewski, E. Dolny (red.), Rynek pracy w Polsce w procesie integracji z Unią Europejską. Toruń: Wydawnictwo UMK.  
Wolf P., Kaudela-Baum S., Meissner J. O. (2012). „Exploring innovating cultures in small and medium-sized enterprises: Findings from Central Switzerland”, International Small Business Journal, 30 (3).
Woodman R., Sawyer J.E., Griffin R.W. (1993). „Towards a theory of organizational creativity”, Academy of Management Review, 18.
Żukiewicz A. (2009). Reintegracja społeczna i zawodowa podopiecznych system pomocy społecznej. Przykłady działalności Klubu Integracji Społecznej. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Karwacki A., Glińska-Neweś A. (2015). „Innowacyjność w podmiotach ekonomii społecznej w Polsce. Studium jakościowe”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s 21-42.