PES-012016-05-ZL

Analiza instytucjonalna wspólnot z perspektywy społeczno-kulturowej tożsamości płci
A Gender-centered Perspective in the Institutional Analysis of Commons

do pobrania/download PDF

Zofia Łapniewska
WiSE Research Centre
Glasgow Caledonian University
Cowcaddens Road, Glasgow G4 0BA, UK
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2016.1.05

SŁOWA KLUCZOWE

dobra wspólne, gender, wspólnoty, analiza instytucjonalna, ekonomia feministyczna

KEYWORDS

commons, gender, communities, institutional analysis, feminist economics

STRESZCZENIE

Wspólnoty, społeczności czy kolektywy zespołowo zarządzają wspólnymi dobrami bez ingerencji zewnętrznych autorytetów, łącząc przy tym różne zasoby wiedzy oraz formy funkcjonowania. Ponieważ relacje płci wywierają wpływ na planowanie, produkcję, dobrostan oraz wiele innych aspektów życia, dlatego głębsze spojrzenie na założenia dotyczące dysponowania wspólnymi dobrami z tej perspektywy może pomóc wyeliminować uprzedzenia oraz zniekształcenia obecne w opracowaniach naukowych na ich temat.

Niniejszy artykuł ma charakter teoretyczny. Jego celem jest zilustrowanie możliwych sposobów i metod włączenia społeczno-kulturowego wymiaru płci w instytucjonalną analizę wspólnot i ich działań związanych z zarządzaniem wspólnymi dobrami. Przybliżono w nim znaczenie płci społeczno-kulturowej oraz społecznie tworzonych instytucji zarządzania wspólnymi dobrami. Jednocześnie, w oparciu o autorski model analizy instytucjonalnej oraz podane przykłady, wskazano na konieczność włączenia płci do badań nad tymi dobrami. Część ta stanowi unikalny wkład w dotychczasowe rozważania na ten temat. Naczelna konkluzja z przeprowadzonej dyskusji dotyczy potrzeby krytycznej refleksji badaczy, organizacji pozarządowych, jak i samych członków wspólnot nad rolą kobiet w tych grupach oraz tworzonymi przez wspólnoty instytucjami, które mogą wzmacniać bądź też przeciwdziałać nierównościom, tym samym mając kolosalny wpływ na osiągane przez nie wyniki.

ABSTRACT

People of communities, local societies or collectives work together to manage common-pooled resources (commons) without an external authority by combining multiple knowledge sources and ways of functioning. Since gender relations affect planning, production, well-being, and many other aspects of life, an in-depth look into the assumptions about commons might help avoid bias and distortion in disciplinary accounts.

This theoretical paper aims to present various ways and methods of including gender in the institutional analysis of communities and their actions related to the governing of commons. Therefore, it challenges gender relations within communities and introduces the meaning of socially-constructed institutions in the governing of common resources. Further, relying on my framework of institutional analysis and the given examples, I address the necessity of the inclusion of gender-centred perspective in deliberations on commons. This part provides a unique contribution to the studies on that subject. The main conclusion of this analysis is the need for a critical reflection of researchers, non-governmental organisations and members of communities on their institutions which can enhance or combat inequalities, thereby significantly impacting the achieved results.

LITERATURA / REFERENCES

Acker J. (1992). „Gendered Institutions. From Sex Roles to Gendered Institutions”, Contemporary Sociology, nr 21(5), s. 565–569.
Agarwal B. (2001). „Participatory Exclusions, Community Forestry, and Gender: An Analysis for South Asia and a Conceptual Framework”, World Development, nr 29(10), s. 1623–1648.
Alderman H., Chiappori P-A., Haddad L., Hoddinott J., Kanbur R. (1995). „Unitary versus collective models of the household: Is it time to shift the burden of proof?”, World Bank Research Observer, nr 10(1), s. 1–19.
Beckmann V. (2000). Transaktionskosten und Institutionelle Wahl in der Landwirtschaft. Zwischen Markt, Hierarchie und Kooperation. Berlin: Edition Sigma.
Behrman J. R., Deolalikar A.B. (1990). „The Intra- Household Demand for Nutrients in Rural South India: Individual Estimates, Fixed Effects and Permanent Income”, Journal of Human Resources, nr 24(4), s. 655–96.
Bogacz-Wojtanowska E. (2012). „Problemy organizacji pozarządowych przekształcających się w podmioty ekonomii społecznej”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 33–42.
Bornstein D. (2004). How to Change the World. Social Entrepreneurs and the Power of New Ideas. Oxford: Oxford University Press.
Bromely D.W. (1991). Environment and Economy: Property Rights and Public Policy. Oxford: Blackwell Publishing.
Castells M. (1983). The City and the Grassroots: A Crosscultural Theory of Urban Social Movements. Berkeley: University of California Press.
Cornwall A. (2000). „Missing Men? Reflections on Men, Masculinities and Gender in GAD”, IDS Bulletin, nr 3(2).
Crawford S.E., Ostrom E. (1995). „A Grammar of Institutions”, The American Political Science Review, nr 89(3), s. 582–600.
Defourny J. (2004). „From Third Sector to Social Enterprise”, w: C. Borzaga, J. Defourny (red.), The Emergence of Social Enterprise. Londyn: Routledge, s. 1–18.
Defourny J., Nyssens M. (2010). „Conceptions of Social Enterprise and Social Entrepreneurship in Europe and the United States: Convergences and Divergences”, Journal of Social Entrepreneurship, nr 1 (1), s. 32–53.
Demsetz H. (1967). „Toward a Theory of Property Rights”, American Economic Review, nr 57, s. 347–359. Elson D. (1992). „From Survival Strategies to Transformation Strategies: Women’s Needs and Structural Adjustment”, w: J. Beneria, S. Feldman (red.), Unequal Burden: Economic Crises, Persistent Poverty and Women’s Work. Boulder: Westview Press, s. 26–48.
Farber D.A. (1999). „Taking Slippage Seriously: Noncompliance and Creative Compliance in Environmental Law”, Harvard Environmental Law Review, nr 23, s. 297–325.
Federici S. (2004). Caliban and the Witch: Women, The Body, and Primitive Accumulation. Nowy Jork: Autonomedia Brooklyn.
Flobre N. (1994). Who pays for the kids: gender and the structures of constraint. Londyn: Routledge.
Foster S.R. (2011). „Collective Action and the Urban Commons”, Notre Dame Law Review, nr 87(1), s. 57–134.
Grodzicki M. (2015). „Dlaczego grupom udaje się podejmować działania? Przedstawienie teorii działań zbiorowych Elinor Ostrom”, Ekonomia Społeczna, nr 1/2015, s. 66–78.
Hagedorn K. (2008). „Particular requirements for institutional analysis in nature-related sectors”, European Review of Agricultural Economics, nr 35 (3), s. 357–384.
Hagedorn K., Arzt K., Peters U. (2002). „Institutional Arrangements for Environmental Co-operatives: a Conceptual Framework”, w: K. Hagedorn (red.), Environmental Cooperation and Institutional Change. Theories and Policies for European Agriculture. Cheltenham: Edward Elgar, s. 3–22.
Hardin G. (1968). „The Tragedy of the Commons”, Science, nr 162, s. 1243–1248.
Hardt M., Negri A. (2009). Commonwealth. Cambridge: The Belknap Press.
Harvey D. (2012). Rebel Cities. From the Right to the City to the Urban Revolution. Londyn: Verso.
Hausner J. (2007). „Ekonomia społeczna jako sektor gospodarki”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 9–14.
Hobbes T. (1992). Lewiatan czyli Materia, forma i władza państwa kościelnego i świeckiego, tłum. Czesław Znamierowski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Hodgson G.M. (2006). „What Are Institutions”, Journal of Economic Issues, nr 40 (1), s. 1–25.
Jeffrey A., McFarlane C., Vasudevan A. (2012). „Rethinking Enclosure: Space, Subjectivity and the Commons”, Antipode, nr 44(4), s. 1247–1267.
Kingston Ch., Caballero G. (2009). „Comparing Theories of Institutional Change”, Journal of Institutional Economics, nr 5(2), s. 151–180.
Klein N. (2015). This Changes Everything. Capitalism vs. The Climate. Londyn: Simon & Schuster.
Libecap G.D. (1989). Contracting for Property Rights. Cambridge: Cambridge University Press.
Lovenduski J. (1998). „Gendering Research in Political Science”, Annual Review of Political Science, nr 1, s. 333–356.
Łapniewska Z. (2015). „(Re)claiming Space by Urban Commons”, Review of Radical Political Economics, DOI: 10.1177/0486613415616217
Łapniewska Z. (2016). „Reading Elinor Ostrom through a Gender Perspective”, Feminist Economics, nr 22(4), s. 129–151.
May A. M., Summerfield G. (2012). „Creating a Space where Gender Matters: Elinor Ostrom (1933–2012) talks with Ann Mari May and Gale Summerfield”, Feminist Economics, nr 18(4), s. 25–37.
Mayoux L. (1995). „Beyond Naivety: Women, Gender Inequality and Participatory Development”, Development and Change, nr 26(2), s. 235–258.
Meinzen-Dick R., Zwarteveen M. (1998). „Gendered Participation in Water Management: Issues and Illustrations from Water Users’ Associations in South Asia”, Agriculture and Human Values, nr 15(4), s. 337–345.
Michalik A. (2011). „Spółdzielnia socjalna jako platforma wymiany doświadczeń i podnoszenia kompetencji zawodowych”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 29–40.
Momsen J. (2002). „NGOs, Gender and Indigenous Grassroots Development”, Journal of Development Studies, nr 14, s. 1–9.
Ostrom E. (1965). Public Enterpreneurship: A Case Study in Ground Water Management, rozprawa doktorska. Los Angeles: University of California.
Ostrom E. (1990). Governing the Commons. The Evolution of Institutions for Collective Action. Cambridge: Cambridge University Press.
Ostrom E. (1998). „The Institutional Analysis and Development Approach”, w: E. Loehman Tusak, D. M. Kilgour (red.), Designing Institutions for Environmental and Resource Management. Cheltenham: Edward Elgar, s. 68–90.
Ostrom E. (2005). Understanding Institutional Diversity. New Jersey: Princeton University Press.
Ostrom E. (2009). „A General Framework for Analyzing Sustainability of Social-Ecological Systems”, Science, nr 325, s. 419–422.
Ostrom E., Gardner R., Walker J. (1992). „Covenants With and Without a Sword: Self-Governance is Possible”, The American Political Science Review, nr 86(2), s. 404–417.
Pandolfelli L., Meinzen-Dick R., Dohrn S. (2007). „Gender and Collective Action: A Conceptual Framework for Analysis”, CAPRi Working Paper, nr 64. Washington: International Food Policy Research Institute.
Peredo A. M., McLean M. (2014). „Przedsiębiorczość społeczna: krytyczny przegląd koncepcji”, tłum. R. Śmietana, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 77–89.
Persky J. (1995). „Retrospectives: The Ethology of Homo Economicus”, The Journal of Economic Perspectives, nr 9(2), s. 221–231.
Peterson J., Lewis M. (1999). The Elgar Companion to Feminist Economics. Cheltenham: Edward Elgar.
Polanyi K. (1957). The Great Transformation. Boston: Beacon Press.
Porter M., Judd E. (red.) (1999). Feminists Doing Development. Nowy Jork: Zed Books.
Quisumbing A.R. (red.) (2003). Household Decision, Gender, and Development: A Synthesis of Recent Research. Washington: International Food Policy Research Institute.
Scharpf F.W. (1997). Games Real Actors Play. Actorcentered Institutionalism in Policy Research. Boulder: Westview Press.
Sultana P., Thompson P. (2006). „Gender and local floodplain management institutions – A case study from Bangladesh”, CAPRi Working Paper, nr 57. Waszyngton: International Food Policy Research
Institute.
Vatn A. (2005). Institutions and the Environment. Cheltenham: Edward Elgar.
Westermann O., Ashby J., Pretty J. (2005). „Gender and social capital: the importance of gender differences for the maturity and effectiveness of natural resource management groups”, World Development,
nr 33(11), s. 1783–1799.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Łapniewska Z. (2016). „Analiza instytucjonalna wspólnot z perspektywy społeczno-kulturowej tożsamości płci”, Ekonomia Społeczna, nr 1, s. 60-71.
 

 

PES-022016-01-MS

Dwa światy spółdzielni socjalnych w Polsce
Two worlds of social cooperatives in Poland

do pobrania/download PDF

Michał Sobczak
Katedra Pracy i Polityki Społecznej
Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Uniwersytet Łódzki
ul. Rewolucji 1905 r. nr 39, 90-214 Łódź
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2016.2.01

SŁOWA KLUCZOWE

spółdzielnia socjalna, wykluczenie społeczne, inkluzja społeczna, rynek pracy

KEYWORDS

social cooperative, social exclusion, social inclusion, labor market

STRESZCZENIE

Spółdzielczość socjalna jest jednym z narzędzi polityki społecznej, które ma za zadanie przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu. W zależności od oddalenia od rynku pracy realizowane jest to na dwa sposoby, tj. ścieżkę założycielską lub pracowniczą. Celem artykułu jest przedstawienie charakterystyki występujących w przestrzeni społeczno-gospodarczej dwóch typów spółdzielców socjalnych, czyli właśnie założycieli i pracowników najemnych. Zwrócona też będzie szczególna uwaga na różnice w sposobie realizacji przez spółdzielnie socjalne reintegracji zawodowej dla obu typów spółdzielców wraz z analizą szans na powodzenie tego procesu. Rozważania w artykule przeprowadzone zostały w oparciu o wyniki ankietowych badań własnych autora nad spółdzielczością socjalną w województwie łódzkim.

Przeprowadzone badania wskazały, że założyciele to zazwyczaj osoby młode, dobrze wykształcone, przedsiębiorcze oraz pełne zapału do pracy. Spółdzielnia socjalna to dla nich szansa na spełnienie marzeń i spróbowanie sił w działalności gospodarczej. Pracownicy natomiast to w większości osoby słabo wykształcone, o niewielkich możliwościach odnalezienia się na otwartym rynku pracy. Dzięki spółdzielni pracują, co powoduje poprawę ich sytuacji materialnej, a przy okazji nabywają cenne kompetencje, które w razie konieczności zmiany pracy mogą wykorzystać u nowego pracodawcy.

ABSTRACT

Social co-operatives are one of the social policy’s tools that aims to counteract social exclusion. Depending on the distance from the open labor market it might be implemented in two ways, i.e. the path of founders or employees. The aim of the paper is to present the characteristics of two types of social cooperative stakeholders, i.e. founders and employees. Special attention will also be paid to the differences in the way social co-operatives implement occupational reintegration for both types of stakeholders together with an analysis of the chances of success of this process. The discussion in this paper was based on the results of the survey of the author’s own research on social co-operatives in the Lodz province.

The research indicated that the founders are usually young, well-educated, entrepreneurial and energetic. Social co-operatives gave them a chance to fulfill their dreams and try their hand at business. Employees, on the other hand, are mostly poorly educated and have little chance of finding themselves in the open labor market. Thanks to the cooperatives they improve their financial situation and acquire valuable competences.

LITERATURA / REFERENCES

Brzozowska J. (2011). „Usługi społeczne świadczone przez spółdzielnie socjalne”, w: M. Grewiński, M. Rymsza (red.), Polityka aktywizacji w Polsce. Usługi reintegracji w sektorze gospodarki społecznej (s. 218–233). Warszawa: Wydawnictwo WSP TWP w Warszawie.
Kliombka-Jarzyna J. (2009). „Psychospołeczne aspekty funkcjonowania spółdzielni socjalnych”, w: Z. Janowska (red.), Spółdzielczość socjalna drogą do aktywności zawodowej i przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu. Łódź: Międzynarodowa Fundacja Kobiet.
Koperek J., Koperek A. (2015). „Zasady funkcjonowania spółdzielni socjalnych w Polsce (na podstawie Ustawy o spółdzielniach socjalnych)”, w: W. Janocha, J. Koperek, K. Zielińska-Król (red.), Spółdzielnie socjalne jako instrument polityki społecznej państwa (s. 9–28). Lublin: Wydawnictwo KUL.
Koral J. (2008). Podmioty ekonomii społecznej. Spółdzielnie socjalne. Warszawa: Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych.
Łukasiewicz A. (2016). „Profilowanie bezrobotnych – problemy i wyzwania”, Kwartalnik KES Studia i Prace, 1 (25), s. 217–237.
Schmid G. (1998). „Transitional labour markets: A new European employment strategy”, WZB Discussion Paper, FS I 98-206.
Sobczak M. (2015). „Reintegracja społeczno-zawodowa osób po 45 roku życia w spółdzielniach socjalnych”, Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica, 2 (312), s. 173–194.
Sobczak M. (2016a). Reintegracja zawodowa w spółdzielniach socjalnych na przykładzie województwa łódzkiego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Sobczak M. (2016b). Wykluczenie społeczne i inkluzja społeczna z wykorzystaniem podmiotów ekonomii społecznej w Polsce na przykładzie województwa łódzkiego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Sobol A. (2009). Społeczne aspekty działalności spółdzielni socjalnych. Warszawa: Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych oraz Krajowa Rada Spółdzielcza.
Szczygieł E. (2014). „Spółdzielnie socjalne jako odpowiedź na wybrane problemy społeczne. Przykład województwa podkarpackiego”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 36–47.
Wojdyło-Preisner M. (2009). Profilowanie bezrobotnych jako metoda przeciwdziałania długookresowemu bezrobociu. Toruń: WNUMK.
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2004 nr 99 poz. 1001 z późn. zm).
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 roku o spółdzielniach socjalnych (Dz.U. 2006 nr 94 poz. 651 z późn. zm).

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Sobczak M. (2016). „Dwa światy spółdzielni socjalnych w Polsce”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 7-19.
 

 

PES-022016-02-MT

New generation of social entrepreneurs: Exploratory research and cross case study analysis of new generation of social enterprises
Nowe pokolenie przedsiębiorców społecznych – studium przypadku przedsiębiorstw społecznych pokolenia millenialsów

do pobrania/download PDF

Monika Tkacz
MIK, S. Coop.
Ibarra Zelaia Zelaigunea, 2, 20560 Oñati, Gipuzkoa
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2016.2.02

SŁOWA KLUCZOWE

nowe pokolenie, przedsiębiorca społeczny, przedsiębiorczość społeczna, innowacja społeczna

KEYWORDS

new generation, social entrepreneur, social entrepreneurship, social innovation

STRESZCZENIE

Intensywny rozwój ekonomii społecznej jest coraz częściej kształtowany przez tzw. pokolenie millenialsów. Najnowsze raporty dotyczące przedsiębiorczości społecznej zauważają wzrost zaangażowania młodych przedsiębiorców w rozwój inicjatyw społecznych w skali globalnej. Artykuł podejmuje próbę weryfikacji kluczowych cech omawianego zjawiska oraz utworzenia profilu młodego przedsiębiorcy społecznego. W tym celu autorka analizuje studium przypadku wybranych przedsiębiorstw społecznych założonych przez młodych przedsiębiorców poniżej 30. roku życia. Próba obejmuje 71 podmiotów społecznych działających w Europe i na świecie. Badanie jakościowe dokonuje charakterystyki młodych przedsiębiorców społecznych według poszczególnych kategorii, m.in.: głównych typów innowacji społecznych, rodzaju wpływu społecznego i jego skali (globalna lub lokalna), orientacji rynkowej oraz specyficznych aspektów biograficznych i motywów działania w obszarze ekonomii społecznej. Badanie wykryło m.in. wzrost orientacji rynkowej, liczne technologiczne rozwiązania głównie w obszarze wykluczenia społecznego oraz zbliżone wartości czynników zachęcających i zmuszających (tzw. ‘pull/push factors’) mających wpływ na tworzenie się podmiotów ekonomii społecznej wśród młodych przedsiębiorców w wymiarze międzynarodowym.

ABSTRACT

The extensive development of social entrepreneurship transnationally is being increasingly shaped by youth entrepreneurs from the so-called millennial generation. The newest reports unveil that social entrepreneurship has become a youthful movement engaged in developing social initiatives worldwide. The article is an exploratory and pilot research with an objective to verify the profile of the new generation of social entrepreneurs. The author applies qualitative, narrative and cross case study analysis of the young social entrepreneurs (under the age 30) giving insights into 71 social ventures from 14 European countries and 5 overseas. The study focuses on e.g. innovation types, fields of operation, capacity of social impact, market orientation and revenue capacity models, founders’ biographical traits and their opportunity recognition patterns. The findings discover a few leading features within the members of the new generation of social entrepreneurs such as, inter alia, increasing market orientation, high utilization of technological solutions (especially in the area of social exclusion) or approximate level of pull and push factors that engage young entrepreneurs to create social enterprises.

LITERATURA / REFERENCES

Andersson T., Curley G.M., Formica P. (2010). Knowledge-Driven Entrepreneurship: The Key to Social and Economic Transformation. New York: Springer.
Ashoka (2017). Ashoka’s Vision Realizing the ‘Everyone Changemaker’ World.
Ashoka (2013). The 10th annual Skoll World Forum, https://www.ashoka.org/en/story/10-things-ilearned-skoll-world-forum-2013.
Bacq S., Hartog C., Hoogendoorn B., Lepoutre J. (2011). Social and Commercial Entrepreneurship: Exploring individual and organizational characteristics. Zoetermeer, The Netherlands.
Benadusi M., Sapienza R. (2012). “New Generation of Social Entrepreneurs”, Explanatory Case Study Series, EFESEIIS.
Borzaga C., Defourny J. (eds.) (2001). The emergence of social enterprise. London: Routledge.
Bosma N.S., Schøtt T., Terjesen S.A., Kew P. (2016). Global Entrepreneurship Monitor 2015 to 2016: Special Report on Social Entrepreneurship. Global Entrepreneurship Research Association, www.gemconsortium.org.
Condie J. Cooper. A.M. (2015). Dialogue of Sustainable Urbanization: Social Science Research and Transition to Urban Contexts. Penrith, N.S.W.: University of Western Sydney.
EFESEIIS (2016). Enabling the Flourishing and Evolution of Social Entrepreneurship for Innovative and Inclusive Societies, http://www.fp7-efeseiis.eu/.
Forbes (2012). Five Predictions For the Future of Social Entrepreneurship, https://www.forbes.com/sites/ashoka/2012/11/19/five-predictions-for-the-futureof-social-entrepreneurship/#422e57c3508d.
Forbes Europe (2016). 30 under 30 Social Entrepreneurs in Europe, https://www.forbes.com/30-under-30-europe-2016/social-entrepreneurs/#7cd8c8f5bd5b.
Forbes Europe (2017). 30 under 30 Social Entrepreneurs in Europe, https://www.forbes.com/30-under-30-europe-2017/social-entrepreneurs/#15ed99d2154d.
Forbes Global (2016). 30 under 30 Social Entrepreneurs, https://www.forbes.com/30-under-30-2016/social-entrepreneurs/#90d87574a320.
Forbes Global (2017). 30 under 30 Social Entrepreneurs, https://www.forbes.com/30-under-30-2017/social-entrepreneurs/#26fd3c4a1332.
Global Opportunity Network (2017). Report, http://globalopportunitynetwork.org/the-2017-globalopportunity-report.pdf.
GEM Consortium (2017a). What is GEM?, http://www.gemconsortium.org/.
GEM Consortium (2017b). Entrepreneurs Worldwide turn their focus on doing good, http://gemconsortium.org/about/news/34.
Johnson S. (2003). Young Social Entrepreneurs in Canada. Alberta: Canadian Centre for Social Entrepreneurship, School of Business, University of Alberta, http://www.ub.edu/emprenedoriasocial/sites/default/files/Young%20Social%20Entrepreneurs%20in%20Canada.pdf.
Kaplan M.J. (2013). Growing the Next Generation of Social Entrepreneurs. Ian Axford Fellowship in Public Affairs, Fullbright New Zealand.
Michigan State University (2015). Social entrepreneurs: New generation, http://msue.anr.msu.edu/news/social_entrepreneurs_a_new_generation.
Millennial Center for Social Entrepreneurship (2016). A Deeper Look at Social Entrepreneurship: Key Trends in 2016 (And Beyond), http://www.scu-socialentrepreneurship.org/new-blog/2016/7/7/a-deeperlook-at-social-entrepreneurship-key-trends-in-2016-and-beyond.
Mulgan G., Tucker S., Ali R., Sanders, B. (2007). Social Innovation: what it is, why it matters, how it can be accelerated, http://youngfoundation.org/publications/social-innovation-what-it-is-why-it-mattershow-it- can-be-accelerated.
Nicholls A., Murdock A., eds. (2012). Social Innovation: Blurring Boundaries to Reconfigure Markets. Palgrave Macmillan.
Rangan V.K., Herman, B.L., McDonald S. (2008). “The Future of Social Enterprise”, Harvard Business School Working Paper, No. 08-103, http://www.hbs.edu/faculty/Publication%20Files/08-103.pdf.
Ridley-Duff R., Bull M., Seanor P. (2008). Understanding Social Enterprise: Theory and Practice. SERC Conference, 5th UK SOCIAL ENTERPRISE RESEARCH CONFERENCE SERC 2008 – 26 &27 June.
Skoll World Forum (2017). Mission, http://skoll.org/skoll-world-forum/.
The Guardian (2014). The new social entrepreneurs: young tech savvy and improving the world, https://www.theguardian.com/social-enterprise-network/2014/feb/05/young-tech-savvy-doing-goodnew-generation-social-entrepreneurs.
UNICEF (2007). Adolescents and Civic Engagement: Social Entrepreneurship and Young People. New York: United Nations Children’s Fund (UNICEF).
World Economic Forum (2015). New Generation of Social Entrepreneurs, https://www.weforum.org/agenda/2015/02/the-next-generation-of-socialentrepreneurs/.
World Economic Forum (2017). Mission, https://www.weforum.org/about/world-economic-forum.

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Tkacz M. (2016). „New generation of social entrepreneurs: Exploratory research and cross case study analysis of new generation of social enterprises”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 20-37.
 

 

PES-022016-03-MB

Rozwój podmiotów ekonomii społecznej w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem regionu opolskiego – uwarunkowania instytucjonalnoorganizacyjne
Development of social economy entities in Poland with particular emphasis on the Opole region: Institutional and organizational conditions

do pobrania/download PDF

Michał Broniszewski
Katedra Studiów Europejskich
Wydział Nauk Społecznych
Uniwersytet Wrocławski
ul. Koszarowa 3, 51-149 Wrocław
email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

DOI: 10.15678/ES.2016.2.03

SŁOWA KLUCZOWE

ekonomia społeczna, polityka społeczna, przedsiębiorstwa społeczne

KEYWORDS

social economy, social policy, social enterprises

STRESZCZENIE

Rozwój podmiotów ekonomii społecznej (PES) w województwie opolskim związany jest w głównej mierze z rosnącymi regionalnymi potrzebami społecznymi. Ograniczone środki finansowe w sferze polityki społecznej skutkują brakiem skutecznych i efektywnych rozwiązań w obszarze problemów społecznych i ekonomicznych. Celem artykułu jest ukazanie aktualnego stanu rozwoju PES w województwie opolskim w odniesieniu do perspektywy czasowej 2009–2017. Przedstawiono również zmianę danych ilościowych dotyczących podmiotów ekonomii społecznej w województwie opolskim, w celu ukazania znaczenia tego wskaźnika dla działań publicznych ukierunkowanych na rozwój wsparcia instytucjonalno-organizacyjnego ES. W warstwie teoretycznej wykorzystano analizę literatury przedmiotu, która posłużyła do zbadania uwarunkowań organizacyjnych wspomagających wdrażanie warunków sprzyjających rozwojowi PES w województwie opolskim. W warstwie empirycznej wykorzystano metody analizy danych zastanych (ilościowych) jako metodę badawczą, opierającą się na analizie powstawania nowych PES. Dane te posłużą do lepszego zrozumienia warunków sprzyjających i hamujących rozwój PES w regionie opolskim. Autor wskazuje na niepokojącą tendencję w słabnącej dynamice wzrostu nowych PES.

ABSTRACT

The development of social economy entities (PES) in the Opole Voivodeship is mainly related to growing regional social needs. Limited financial resources in the sphere of social policy result in the lack of effective solutions in the area of social and economic problems. The aim of this article is to present the current state of PES development in the Opolskie Voivodship with respect to the time perspective 2009-2017. The changes in the number of social economy entities in Opolskie voivodship was also presented in order to show the significance of this indicator for public actions aimed at the development of institutional and organizational support. In the theoretical layer, literature analysis was used to examine the organizational
conditions supporting the implementation of conditions conducive to the development of PES in the Opolskie Voivodeship. In the empirical layer, research methods of data analysis (quantitative), based on the analysis of the formation of new PES were used. These data will serve to better understand the conditions that favor and inhibit the development of PES in the Opolskie region. The author shows a disturbing tendency in the slowing growth of new PES.

LITERATURA / REFERENCES

Baza danych Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), https://ems.ms.gov.pl/krs/wyszukiwaniepodmiotu (dostęp: 24.04.2017).
Baza danych stowarzyszenia KLON/JAWOR, http://www.mojapolis.pl/web/guest;jsessionid=277B02AB20CA63A1EFB851E75E6823A3 (dostęp: 24.04.2017).
Broniszewski M., Goleński W., Mesjasz K. (2013). „Trzy formy kapitału w podmiotach ekonomii społecznej województwa opolskiego”, (w:) A. Zagórowska (red.), Problemy Śląska ze szczególnym uwzględnieniem województwa opolskiego wyzwaniem dla ekonomii społecznej (s. 140–148). Opole: ROPS w Opolu.
Frączak P. (2006). Szkic do historii ekonomii społecznej w Polsce. Warszawa: FRSO.
Gazeta Podatnika (2015). „Przedsiębiorstwa społeczne doczekają się własnej ustawy”, Gazeta Podatnika, nr 67 (2197), http://www.gazetapodatnika.pl/artykuly/przedsiebiorstwa_spoleczne_doczekaja_sie_wlasnej_ustawy-a_19862.htm (dostęp: 24.04.2017).
Giza-Poleszczuk A., Hausner J. (2008). „Wprowadzenie – ekonomia społeczna i rozwój”, (w:) A. Giza-Poleszczuk, J. Hausner (red), Ekonomia społeczna w Polsce: osiągnięcia, bariery rozwoju i potencjał w świetle wyników badań (s. 11–40). Warszawa: FISE.
Herbst K. (2013). „Perspektywy ekonomii społecznej”, Ekonomia społeczna, nr 1 (6), s. 9–19.
Kaźmierczak T. (2007). „Zrozumieć ekonomię społeczną”, (w:) T. Kaźmierczak, M. Rymsza (red.), Kapitał społeczny. Ekonomia społeczna (s. 93–126). Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Klimowicz M. (2008). „Ekonomia społeczna w Polsce jako element zwiększania spójności gospodarczo-społecznej. Integracja społeczności lokalnej w sferze gospodarczej”, (w:) A. Wiktorska-Święcka (red.), Wyprowadzić na prostą. Innowacyjne metody aktywizacji społecznej i zawodowej na przykładzie wdrażania modelu lokalnej sieci wsparcia osób bezdomnych
i zagrożonych bezdomnością (s. 115–132). Wrocław: Wyd. Oficyna Wydawnicza ATUT.
Komisja Europejska (2010). Europa 2020 – Strategia na rzecz intelektualnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu (COM 2010), Bruksela: Komisja Europejska, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:2020:FIN:PL:PDF (dostęp: 24.04.2017).
Komisja Europejska (2011). Inicjatywa na rzecz przedsiębiorczości społecznej. Budowanie ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji. Bruksela: Komisja Europejska, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0682:FIN:PL:PDF (dostęp: 24.04.2017).
KPRES (2012). Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej. Projekt: czerwiec. Zespół ds. rozwiązań systemowych w zakresie ekonomii społecznej. Warszawa, http://www.ekonomiaspoleczna.pl/files/wiadomosci.ngo.pl/public/korespondenci/portal_ekonomiaspoleczna/KPRES8.06.2012.pdf (dostęp: 24.04.2017).
Kwiatkowska M., Kucharska J., Wiesiołek A., Nawara T., Gawinek A., Kosmala T., Piechowicz D. (2011). Rozwój Ekonomii Społecznej na Opolszczyźnie. Opole: Opolskie Centrum Wspierania Inicjatyw Pozarządowych.
Mair J., Robinson J., Hockerts K. (2010). Współczesna polityka społeczna. Przedsiębiorczość społeczna. Warszawa: Elipsa.
Okraska R. (2012). Edward Abramowski. Braterstwo, solidarność, współdziałanie. Pisma spółdzielcze i stowarzyszeniowe. Łódź: Stowarzyszenie Obywatele – Obywatelom.
Projekt (2015). Projekt. Ustawa o przedsiębiorstwie społecznych i wspieraniu ekonomii społecznej, http://orka.sejm.gov.pl/druki7ka.nsf/projekty/7-020-1359-2015/$file/7-020-1359-2015.pdf (dostęp 24.04.2017).
ROPS (2015). Wojewódzki Program Pomocy i Integracji Społecznej na lata 2016–2025. Opole: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Opolu, http://rops-opole.pl/strategie_i_programy/Zal.%20Nr%201%20Program%20pomocy%20i%20integracji%20spolecznej%202016-2025.pdf (dostęp 24.04.2017).
ROPS (2016). Opolski program rozwoju ekonomii społecznej na lata 2016–2022. Opole: Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Opolu, http://rops-opole.pl/strategie_i_programy/Opolski%20Program%20Rozwoju%20Ekonomii%20Spo%C5%82ecznej%20na%20lata%202016-2022_.pdf (dostęp 24.04.2017).
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2004 nr 99 poz. 1001).
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. 2003 nr 96 poz. 873).
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz.U. 2006 nr 94 poz. 651).
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. 1997 nr 123 poz. 776).
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. 1984 nr 21 poz. 97).
Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. 1989 nr 20 poz. 104).
Wojciechowski S. (1939). Historia spółdzielczości polskiej do 1914 r. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Naukowy.
Zarząd (2015). Wojewódzka strategia w zakresie polityki społecznej na lata 2016–2025. Opole: Zarząd Województwa Opolskiego, http://rops-opole.pl/strategie_i_programy/STRATEGIA%20POLITYKI%20SPOLECZNEJ%202016-2025.pdf (dostęp 24.04.2017).

SUGEROWANE CYTOWANIE / SUGGESTED CITATION

Broniszewski M. (2016). „Rozwój podmiotów ekonomii społecznej w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem regionu opolskiego – uwarunkowania instytucjonalno-organizacyjne”, Ekonomia Społeczna, nr 2, s. 38-47.